Rozmowy niekontrolowane

28 gru Rozmowy niekontrolowane

Rozmawiałam sobie ostatnio z przyjacielem o związkach i rozwiązkach, bo jesteśmy w tym samym wieku, choć w różnych życiowych punktach i mamy wspólnych znajomych, którzy się kiedyś żenili, teraz porozwodzili, no więc są tematy do rozważań.

Przyjaciel jest taki bardziej konserwatywny w podejściu, ja bardziej liberalna, więc jest pole do dyskusji i wymiany myśli.

Zeszło nam na kwestię zaufania w związku. I tu jemu się natychmiast zawęziło pole widzenia, bo zaufanie kojarzyło mu się jednoznacznie. Czyli, podobnie jak większości, z wymaganiem seksualnej monogamii i wiarą, że to właśnie jest fundamentem związku, albo, w przypadku niewierności, gwoździem do jego trumny.

Bardzo mi to jest znajome, bo to samo słyszę od kobiet na warsztatach i w prywatnych rozmowach. Że z tym mężem to tak różnie bywało, siaki był i owaki, ale rozsypało się wszystko, kiedy na jaw wyszło, co on tam narozrabiał w delegacji. Rekordzistką była dla mnie koleżanka, dla której powodem zgryzoty i przesłanką do rozwodu były znalezione emaile, przy czym zainteresowani nigdy się nie spotkali w realu, nawet na kawie.

Żebyśmy się dobrze zrozumiały. Ja nie twierdzę, że zdrada fizyczna, czy nawet listowna, to coś dobrego. Albo, że nie rani. Choć czasem może wyjść związkowi na zdrowie, o czym mądra książka Kasi Miller „Kup kochance męża kwiaty”, polecam gorąco.

To nie o to chodzi. Uważam tylko, że są w związku znacznie ważniejsze obszary zaufania niż tylko te pościelowe. I może powinnyśmy się im przyglądać co najmniej równie uważnie jak ewentualnym śladom szminki na kołnierzyku koszuli.

Dla mnie na przykład sto razy ważniejsze jest to, czy mam granitową i sprawdzoną pewność, że mój partner nigdy nie opuści mnie w chorobie. Albo czy mogę liczyć na niego w kwestii opieki nad dziećmi, kiedy pakuję glajta i wyjeżdżam na latanie.

Ważne jest dla mnie też bezpieczeństwo finansowe. I nie chodzi tu o obsypywanie brylantami, ale spokojną pewność, że nie popadniemy na przykład w długi hazardowe, a rachunki będą zapłacone na czas. Jak też rata kredytu na dom. A wiem, że różnie z tym bywa i niejedna żona wprawdzie mogła spać spokojnie w kwestii zdrady, ale niekoniecznie w kwestii zaciąganych chwilówek.

I parę innych rzeczy jest co najmniej tak samo ważnych w związku, a szczerze mówiąc, są dużo ważniejsze od chwilowej fascynacji kimś innym. Choćby taka, że nie wyobrażam sobie bycia z kimś, kto kontroluje każdy mój krok, albo umniejsza mnie w towarzystwie. A to wiele kobiet znosi bez mrugnięcia okiem.

Znoszą obelgi, złe traktowanie, wulgarne odzywki.

I to, że ukochanemu film się urywa w każdy weekend. Ale z góry patrzą na te, o których krążą plotki, że wiecie, rozumiecie, ten jej mąż to z Kowalską..

Czemu zawsze skupiamy się na tym jednym? Rozumiem na początku, w fazie namiętności. Namiętność nie znosi konkurencji i zazdrość może doprowadzić do szaleństwa. Jak biednego Otella, który udusił ukochaną Desdemonę bez żadnego powodu i patronuje teraz „zespołowi Otella”, czyli wszystkim chorym na zazdrość z urojenia.

Natomiast w związkach wieloletnich rozciągnęłabym pojęcie zaufania szerzej niż próg sypialni, a w razie kryzysu rozważyła wszystkie obszary związku, zanim podejmę decyzję, co zrobić. No ja wiem, w większości komedii romantycznych, i dramatów zresztą też, nie ma po prostu nic straszniejszego i bardziej godnego potępienia niż zdrada.

I wielu domach tak samo. Może pić, może bić, może nie pracować, ważne, że nie zdradza.

Tylko, że jak pije i bije, to pewnie po prostu nie ma z kim.