Małżeński poker

15 maj Małżeński poker

Bardzo rzadko małe dziewczynki grywają w pokera, a szkoda. Gry karciane i w ogóle gry jako takie przynoszą różnorakie umiejętności.

Taka na przykład poker face. Niezależnie od zmiennych okoliczności życiowych i targających tobą emocji zachowujesz nieprzenikniony wyraz twarzy.

Oto przed tobą miłość twojego życia na przemian blednie i czerwienieje, a ty nic. Poker face. I on nie wie, zależy jej, czy nie zależy?

Ale najbardziej chyba dziewczynkom przydałaby się umiejętność blefowania.

I w ogóle odróżnianie sytuacji, w której ktoś ma tak zwane mocne karty, od tej kiedy tylko brawurowo blefuje, a w ręku trzyma zwyczajne blotki. Czyli nic.

Zauważyłam bowiem, i tu już przenosimy się na grunt prawdziwego życia, że, o ile dziewczynki mają zwyczaj „sprzedawania się” w towarzystwie za mniej więcej jedną dziesiątą wartości, to sympatyczni koledzy z wielką wprawą sprzedają się za jej dziesięciokrotność. Nie mówię, rzecz jasna, o rzeczywistym handlu, tylko o takiej potocznej towarzyskiej giełdzie, albo stosunkach w pracy. Rany, przewrotna polska mowa. Układach w pracy.

A już najgorzej to na giełdzie matrymonialnej.

Tu przeciwko nam są sama biologia i Matka Ewolucja. Przez tysiące lat szanse na zapłodnienie jakiejkolwiek samicy mieli tylko najlepsi i musieli się starać. Puszyć piórka, rozwijać pawie ogony. Wygrywali najlepsi. Reszta odpadała. Z naszej strony szanse na prokreację miała każda, bez zachwalania swoich atutów. Więc tak zwany pijar mamy kompletnie do bani.

Za to panowie ćwiczyli sztukę autopromocji w nieskończoność. Gorsi i tak wypadali z gry, więc dla dobra potomstwa nie niosło to specjalnych zagrożeń.

No i potem nastała era monogamicznych małżeństw. Już nie wygrywał najlepszy, szansę na transmisję genów miał prawie każdy. Odpadali tylko kompletni gamonie, w przypadku których panna już wolała iść do klasztoru. A umiejętność autopromocji została.

No i taka sytuacja. Na rynek matrymonialny trafiają on i ona. Bez cwanej swatki i bez dania głosu roztropnym rodzicom, którzy mogliby ewentualnie odsiać niepoważnych kandydatów. Ona ufnie pokazuje wszystkie swoje karty. No dobra, trochę może się nauczyła blefować z wyglądem, ale to i tak wyjdzie przy pierwszej wspólnej kąpieli.

Za to on…Boziu droga. Jaki mądry, zaradny i kocha czytać książki. Interesy robi od Bugu do Jangcy. Widział cały świat i kawałek kosmosu. W dowodzie zawsze wysoki, a wujek był hrabia tylko go rozparcelowali. Kocha dzieci, motylki i walczy o pokój na świecie. Pracowity jak pszczółka i wygimnastykowany.

I ona myśli, że to na serio. Nigdy nie grała w pokera i nie wie co to blef.

Licytuje w ciemno.

A właściwie w czarną dupę.