Nie tak po prostu

30 sty Nie tak po prostu

Pod moim postem o serialu „I tak po prostu” przeczytałam komentarz jednej miłej Wiedźmy, że przedstawianie kobiet w średnim wieku jako infantylnych być może zdaniem producentów lepiej się sprzedaje. Podejrzewam, że ta konstatacja może być prawdziwa.

Pytanie-komu? Komu lepiej się sprzedaje?

Młodszym, które mają dosyć pouczania przez matki, ciocie i babcie i bawi je oglądanie nieporadnej Mirandy i naiwnej gąski Charlotte? Myślę, że takie obrazki dla młodszego pokolenia mogą być krzepiące, ale czy ciekawe? I jak ustawiające do życia? Nigdy się nie zestarzej, bo zgłupiejesz i przestaniesz nadążać??

Czy nam, tęskniącym za czasami kiedy największą tęsknotą były nowe szpilki i fajna randka? Bo bohaterki wyraźnie nie odnajdują się w swoim wieku, nie widzą żadnych korzyści z bycia dojrzałą, a wszelką mądrość czerpią od młodszego pokolenia. Miranda żeby zrozumieć świat politycznej poprawności idzie na studia, na których wykłada młodsza od niej pani profesor i nawiązuje gorący romans z młodszą od siebie niebinarną Che. Charlotte jest tak uroczo dziewczęca w swoich sukniach w kwiatki, że nikt nie mógłby jej nawet podejrzewać o jakąś dojrzałą mądrość, a Carrie cały czas się zastanawia jak by tu wrócić do siebie sprzed małżeństwa z Bigiem.

Być może światu wygodnie jest tak nas postrzegać, ale nie wydaje mi się żeby to była prawda. Przynajmniej w mojej bańce.

Opiszę więc siebie i kobiety z mojej bańki, może ta wizja też się dobrze sprzeda.

Owszem, cenimy sobie przyjaźń, tak samo jak bohaterki serialu. I kontakt z młodym pokoleniem, napisałam przecież „Kochaj Młode Czarownice”. I na pewno moje córki lepiej ogarniają nowoczesne technologie i sprawniej poruszają się w internecie.

Ale to ja zapełniłam nasz dom książkami od parteru po dach i w dyskusjach o problemach współczesnego świata nie czuję się gąską, która musi się dopiero nauczyć od młodszego pokolenia prawidłowego używania zaimków, bo nigdy nie słyszała o osobach trans.

Co więcej, nadal lepiej orientuję się w geopolityce i do tego niektóre rozwiązania w polityce społecznej miałam okazję obserwować w czasie długiego życia, więc jestem mniej naiwna. Podrzucamy sobie pewne tematy, ale na zasadzie równorzędności, nie pouczania jednego pokolenia przez drugie.

Co do seksu. Jedne go uprawiają częściej, inne rzadziej, niektóre wcale. Tylko jakby przestaje to stanowić centrum Wszechświata i to jest po prostu biologia. Czasami strony przeciwnej, bo nie od dzisiaj eksperci alarmują, że przez tryb życia i niezdrową dietę polskim mężczyznom nie staje. A do lekarza przecież żaden nie pójdzie, lepiej na wódkę. Wiele z nas obywa się bez życiowego partnera, bo albo zszedł z tego świata jak Big, albo potknął się i wpadł młodszej pani między uda. Ale tak, wiemy co to masturbacja i znamy najlepsze marki wibratorów. Czasem nawet kupujemy je w Paryżu przy placu Pigalle.

Natomiast nie przepraszamy.

Ani hałaśliwych sąsiadek, ani potrącających nas w przejściu kelnerów. Przez długie, trudne lata dobiłyśmy się w końcu poczucia własnej wartości i świadomości swojej siły. Nie przepraszamy mężczyzn za to, że zdziadzieli, a my nie chcemy reszty życia spędzić z nimi na kanapie. Pracodawców, że mamy inne poczucie humoru, bo mamy własne firmy i to pracownicy muszą się śmiać z naszych kawałów. Młodzieży, starców i dzieci za to, że żyjemy i układamy sobie świat po swojemu.

Rzeczy nie wychodzą nam tak po prostu, same z siebie. Nauczyłyśmy się walczyć o to czego pragniemy. I nie czuć się winne z tego powodu.

Mamy moc i nie zawahamy się jej użyć.