Kaczusia Piotrusia

03 lis Kaczusia Piotrusia

Prawda ludowa głosi, że mężczyzna rozwija się do trzeciego roku życia, a potem tylko rośnie. Zanim się koledzy obrażą, dodam, że mnie się to zdanie dobrze kojarzy. Mianowicie z faktem, że chłopakom jakoś łatwiej przychodzi ocalenie swojego Wewnętrznego Dziecka i potrafią się bawić, nawet jak już są całkiem dorośli. Wyjątkiem zdają się tu być przedstawiciele branży medycznej, pewnie to wina przytłoczenia nadmierną odpowiedzialnością. Bo faktem jest, że nasi kochani pacjenci na ogół najpierw robią wszystko co mogą, żeby zniszczyć swoje zdrowie, a potem ufnie składają swój los w ręce doktora z nadzieją na cud.

Moja mama całe życie mawiała, że facet musi co jakiś czas mieć nową zabawkę i tak kombinowała, żeby to raczej były samochodziki, albo budowanie domków niż nowe lale. I to się sprawdziło, są udanym małżeństwem już 50 lat.

Co z tego dla nas, drogie wiedźmy? Ano, po pierwsze, nie zabraniajmy naszym facetom tych słynnych „wyjść z kolegami”, meczy i ganiania z paint ballem. Nie krzywmy się, kiedy wywiewa z chaty, bo ma warun na latanie.

Robimy kanapeczki, a jeśli to możliwe i dzieciaczki wyrosły z etapu karmienia piersią, to dołączamy progeniturę w pakiecie startowym i życzymy miłej zabawy. Spoko, facet zostawiony sam na sam z potomstwem zachowuje się na ogół bardzo odpowiedzialnie, a dzieciaki mają mnóstwo frajdy.

I bierzmy przykład. Poszukajmy w sobie naszej zagonionej Małej Dziewczynki i zapytajmy ją, co miałaby ochotę robić z takim pięknym dniem? Uciszmy Wewnętrznego Rodzica, który zaraz odzywa się z tyłu głowy i tłumaczy, że trzeba posprzątać, poprasować i umyć lodówkę. Pracy, którą wykonasz pod nieobecność rodziny  i tak nikt nawet nie zauważy, gwarantuję. Z tym lepiej poczekać aż wrócą i będą mieli okazję dołączyć.

Chodzi mi po głowie taki fajny cytat ze Stachury „Powiedz mi, co byś chciała, cuda ja czynię, Mała”. Więc, co byś chciała? Kino z koleżankami? Kawka z dawnym wielbicielem? Że cichy wielbiciel to skarb, mam nadzieję, że już wiesz z „Wszystkich facetów Śnieżki”. Miła wizyta w spa? Spacer po lesie i śpiewanie drzewom? Malowanie na szkle? Rolki z przyjaciółką?

Zabawa jest nam potrzebna do życia jak tlen. Ale dziewczynki rzadziej dostają na nią pozwolenie w dzieciństwie, bo przecież trzeba „pomóc mamie”. Braciszek zwykle nie musi. A jeśli idzie „pomagać tacie” to zwykle jest to miła zabawa śrubokrętem, albo pędzlem i tata nie robi wrażenia 41-szego męczennika. Są, oczywiście, mamy, które potrafią bawić się nawet gotowaniem i wtedy z uciążliwego obowiązku ma ono szansę stać się w przyszłości prawdziwą pasją. To kwestia podejścia i tu chyba faceci mają mniejszą skłonność do narzekania, bo lubią mieć poczucie, że coś robią, bo tego chcą, a nie, że muszą. To ich ogromna zaleta i warto brać przykład.

A więc, moje kochane ;”Niech żyje bal,

bo to życie to bal jest nad bale..”