Średnio, czyli dobrze

09 gru Średnio, czyli dobrze

Na ostatnich warsztatach Kasia Miller opowiedziała nam, że kiedyś zapytała znajomego faceta ” Jak mu się układa w małżeństwie?”. A on na to: „No jak? Średnio, w sumie w porządku„.

I Kasia się zachwyciła-co za mądry facet!

Tak, tak, moje drogie. Średnio, czyli dobrze. Raz lepiej, raz gorzej. Od czasu do czasu motyle, głównie na początku. A tak na co dzień-średnio. Tu się trochę pokłócimy, tam się poprzytulamy. Bywamy w lepszym lub gorszym nastroju, formie, humorze. Partner czasem podoba nam się bardzo, a czasem niekoniecznie. Zdarza się, że wcale go nie lubimy, a potem kochamy gorąco.

Tymczasem neurotyczne panienki, wychowane na kiepskiej literaturze, oczekują, że życie to nieustające romantyczne crescendo. I jak tylko się robi zwyczajnie, niespecjalnie ekscytująco, a nawet zupełnie szarawo, to natychmiast muszą „porozmawiać o związku”. Bo on „nie patrzy już jak wtedy”, zapomniał o rocznicy i kiedy myje zęby to gulga.

Zresztą infantylni panowie też się zdarzają, żeby nie było. To ci, wymagający od żony formy w miesiąc po porodzie, bo nie na to się umawialiśmy, że ona będzie rozmemłana pół roku i przytyje 15 kilo. W ogóle nie na to się umawialiśmy, że ona się postarzeje i nie będzie już tą laską, której zazdrościli wszyscy koledzy. I on nie wiedział, że normalne życie niewiele ma wspólnego z filmem porno, w którym one są zawsze chętne i wdzięczne. A normalna baba bywa nudna, marudna i czasami boli ją głowa.

W epoce Instagrama w ogóle wszystko chcemy mieć nadzwyczajne. Nienaturalnie kolorowe posiłki, zjawiskowe kreacje, porywające widoczki. Zdjęcia z wakacji koniecznie jak reklamowy folder biura podróży.

No, a już nasze dzieci to absolutnie nie mogą być takie sobie zwyczajne. Muszą mieć wyjątkowe talenty, najlepiej nadające się do „Mam talent”, albo chociaż „Master chefa”, czy innej zarazy. Już mnie oczy bolą od oglądania zdjęć dzieci znajomych stojących na różnych podiach i obwieszonych medalami począwszy od przedszkola. Ilość nadzwyczajnie uzdolnionych dzieci sugeruje, że albo jesteśmy unikatowi w skali światowej i nie ma drugiego takiego narodu, albo szukamy czego nie zgubiliśmy.

Wiecie co? Tych naprawdę utalentowanych, wybitnych jednostek to jest może promil. I to w skali światowej. 99, 98% ludzkości jest do bólu zwyczajna, więc Wy i wasze dzieci prawdopodobnie też. I dobrze. Zwyczajność jest fajna. Przeciętne życie jest całkiem w porządku. Bycie średnim to nic złego.

Życzę średnio udanych Świąt.