Nie znaczy nie

18 paź Nie znaczy nie

Właśnie wróciłam z najnowszego filmu Ridleya Scotta, który opisywany jest na filmwebie jako „opowieść o zdradzie i zemście”. Bardzo nietrafnie. I męskocentrycznie. Kto pisze te opisy??

Bo film jest tak naprawdę gwałcie. I o kobiecie, która walczy o swoje prawo do powiedzenia „nie”.

Historia rozgrywa się w głębokim średniowieczu, a jest jakaś dziwnie znajoma. Oczywiście, nasi sympatyczni koledzy się od tych czasów mocno ucywilizowali. Już się myją częściej niż raz na pół roku, nie smarkają do rękawa i starają się nie bekać przy jedzeniu.

Ale nadal uważają uśmiech za zaproszenie i lubią sobie żartować, że kobiece „nie” znaczy tak, a już co najmniej „być może”.

Nigdy nie byłam ofiarą gwałtu i bardzo współczuję dziewczynom, które tego doświadczyły. Ale nieraz zdarzało mi się tłumaczyć jakiemuś tłukowi, że jak mówię „nie” to naprawdę znaczy „nie”, a jeśli zmienię zdanie to się o tym dowie ode mnie, a nie ze swoich fantazji. Co więcej, miewam skłonność do przekory i zazwyczaj im bardziej jakiś bęcwał nie mógł uwierzyć, że jego seksapil nie powala mnie na kolana, tym bardziej utwierdzałam się w uporze. Po prostu lubię sama sobie wybierać to co upoluję i zjem.

Tyle, że ja mam to szczęście, że obracam się w towarzystwie w gruncie rzeczy porządnych chłopaków. No i mam zawód, który jakoś mężczyzn dziwnie przeraża. W końcu nigdy nie wiadomo do czego jeszcze mogę użyć kleszczy.

Natomiast już takie Hollywood okazało się wręcz wylęgarnią prymitywnych patoli wykorzystujących władzę i pieniądze żeby molestować i gwałcić młode kobiety. Nie lepiej jest w polityce, kościele czy wojsku.

I podejrzewam, że niewielu z nich uważa siebie za gwałcicieli. Wystarczy przypomnieć słynny tweet Ziemkiewicza „kto nigdy nie wykorzystał nietrzeźwej”. Facet publicznie ogłasza się gwałcicielem i nie zdaje sobie z tego sprawy.

A piosenka Lady Pank i cytat „była namiętna, bardzo nieletnia”? Naprawdę nie słyszą, że śpiewają o pedofilii i to jest karalne? Współżycie z dzieckiem to gwałt. I nie nadaje się na tekst piosenki.

W radiu leci co i rusz. Pytam ludzi, czy to słyszą. Nie, nie przeszło im to przez myśl. Dopiero jak zwracam uwagę, to ojej, faktycznie.

Znowu wracamy tu do dobrej starej intencjonalności, czyli niemożności pojęcia przez tych, którzy rozwijali się jedynie do trzeciego roku życia, a potem tylko rośli, że inna osoba może czuć inaczej niż oni.

Dla tych zatrzymanych w rozwoju nie istnieje inna perspektywa niż własna.

Skoro on jej pożąda, to ona pożąda jego, tylko jest nieśmiała i nie chce się przyznać. Jeśli on nie potrafi się opanować to znaczy, że ona go kusi i prowokuje, zapewne w celu uwiedzenia. I tak dalej.

No więc nie, drodzy koledzy. Nie znaczy nie. Uśmiech to nie zaproszenie, tylko oznaka uprzejmości, ewentualnie sympatii. Krótka spódniczka to strój, a nie prowokacja.

I naprawdę bez złudzeń. Wasze fantazje, projekcje i przeniesienia to powód żeby udać się na terapię i zrobić sobie w głowie porządek. Kiedy naprawdę spodobacie się dziewczynie to się o tym dowiecie od niej.

Nie żyjemy w średniowieczu.

Chyba.