To nie jest kraj dla małych ludzi

15 gru To nie jest kraj dla małych ludzi

Przez portale dentystyczne przetacza się ostatnio dyskusja na temat oburzonej matki z Ożarowa, której dentysta doliczył do rachunku 100 zł za „dziecko niewspółpracujące”. Sam zabieg polegał na tzw. trepanacji, czyli potocznie mówiąc przewierceniu zgorzelinowego zęba żeby przestał boleć. Nic bardziej sensownego z krzyczącym trzylatkiem zrobić się nie da, lekarz zrobił co mógł, a za swoje męki policzył słony rachunek. W sumie 330 zł. Zabolało. Tym razem mamusię.

Sprawa chyba już nawet trafiła do DD TVN.

Dyskusje dotyczą głównie tego doliczenia za dziecko niewspółpracujące. Też przetłumaczę. Dziecko niewspółpracujące, a szczególnie trzyletnie, to takie, które krzyczy, płacze, zamyka buzię, kopie dookoła, czasem w drogie urządzenia. Naraża lekarza na ogromny stres, bo w ręku mamy wiertło, którym łatwo zranić w policzek czy język. I na wysiłek, bo zginanie się do malucha żeby utrafić w malutki ząbek to naprawdę niezła gimnastyka. Do tego najczęściej za plecami mamy mamusię, która serwuje idiotyczne teksty :”otwórz tylko buzię, pani doktor NIC nie będzie robiła”, albo „zobaczysz, nic nie będzie bolało”, kiedy ja patrzę w spuchniętą buzię przerażonego dzieciaka.

I teraz gwóźdź programu. I pytanie, które w ogóle nie pada w tych dyskusjach..

CO ROBI W GABINECIE TRZYLATEK ZE ZGORZELINOWYM ZĘBEM TRZONOWYM?

Jak bardzo trzeba nie mieć wiedzy, umiejętności i nie dbać o dziecko, żeby w ogóle doprowadzić do tego stanu?

Ile cukru wpakować do diety i jak bardzo nie pilnować higieny, żeby ząb, który ledwo co się wyrzął nie nadawał się już do niczego?

Widuję takich setki.

W Skandynawii lekarz, który w badaniu odkryje, że dziecko ma więcej niż 4 ubytki w zębach mlecznych może zgłosić takie dziecko do Opieki Społecznej jako zaniedbane.

Ciekawe, co by u nas rodzice powiedzieli na takie prawo. Ci sami rodzice, którzy potrafią zadzwonić do mnie w środku nocy „bo dziecko boli ząbek”. No jak to-DZIECKU NIE POMOŻESZ??

Stomatologia to tylko wierzchołek góry lodowej. Nie ma opieki szkolnej, przedszkolnej, nikt nie kształci przyszłych rodziców w temacie właściwego dbania o zęby.

Ale to samo dotyczy opieki psychologicznej. Rodzice sobie nie radzą z trudnymi dziećmi, nie mają podstawowej wiedzy na temat zaburzeń zachowania, ani żadnej wiedzy na temat wychowania.

Kiedyś wystarczyło kalkować wzorce wyniesione z domu i jakoś to szło. We współczesnym świecie nie działa. Za dużo wyzwań, nowych technologii, za dużo śmieci w internecie.

Powszechnie słychać skargi na nieznośne „bombelki” i ich nie mniej nieznośne „madki”. Krążą historyjki „samolotowe” i opisy wczasowych udręk z „Brajankami”.

To nie jest wina dzieci, że mają głupich rodziców. Tylko w takim razie czemu właściwie służy powszechny obowiązek kształcenia i przymus szkolny?

Myślę, że należałoby uważnie przyjrzeć się programowi szkolnemu. Ale nie pod kątem patriotyzmu, tylko może na początek higieny.