Nierozwiązywalny spór kaczek z kurami

31 sty Nierozwiązywalny spór kaczek z kurami

Kiedy byłam mała, przez jakiś czas przebywałam z rodzicami na prawdziwej wsi, takiej z krowami, kurami i całą resztą. I był tam sobie mój rówieśnik Józio.

Józio kiedyś dostał porządnie w skórę od matki, bo potopił jej kurczaki usiłując je uczyć pływania. Mimo cierpliwej perswazji Józia „no pływaj, gupia” kolejne kurczaki znikały pod lustrem wody w beczce, dopóki matka nie zobaczyła co się dzieje i nie pogoniła Józiowi kota.

A przypomniała mi się ta historyjka kiedy rozmyślałam po raz kolejny nad faktem, że ponad 50% kobiet w wieku produkcyjnym w Polsce nie pracuje zawodowo i nie przejawia takiej chęci. Nie ma zatem sensu tłumaczenie im, że robią błąd, bo być może błąd tkwi w rozumowaniu, że każda z nas nadaje się do pracy i zawodowej kariery. Mężczyzn nikt nie pyta, my mamy wybór. Bywa, że do czasu, ale która o tym myśli obejmując królestwo chochli i rondla.

Zatem mamy wybór i staramy się dopasować życiowe plany do swojego poziomu kompetencji.

Psychologia ustaliła, że jeśli chodzi o zajmowanie się jakimś zagadnieniem, to jeśli jest dla nas zbyt skomplikowane,  odczuwamy silny stres. Natomiast jeśli zbyt proste- rodzi się w nas uczucie frustracji.

Powinno być takie w sam raz. Ani za trudne, ani za łatwe.

I może tu jest pies pogrzebany.

Jeśli przykładowo porównamy sobie kobiety pracujące do kaczek, a tym domowym zostawimy tradycyjnie nazwę kur, to gołym okiem widać, że zachwalanie kurom szmaragdowej tafli stawu kariery, nie ma żadnego sensu, bo kury dobrze wiedzą, że co jak co, ale pływania to się nie nauczą. Natomiast kaczki posadzone na grzędzie będą kwaczeć, że im niewygodnie i do bani. I przy pierwszej okazji zwieją nad staw.

Po prostu dziewczyny ambitne, dynamiczne i bystre, siedząc w domu, gotowe zanudzić się na śmierć. I liczba dzieci nie ma tu znaczenia, znam 29 letnią matkę trójki, która zawodowo idzie jak burza.

Natomiast zawsze będą kobiety, dla których przymus wstawania co dzień do roboty jest gorszy niż serwisowanie gospodarstwa domowego i rodziny i te będą ostoją tradycyjnego porządku. Przymuszone do pracy zawodowej czują się nieszczęśliwe i nadmiernie obciążone. Stresuje je szef, wymagania rynku pracy, klienci i wszystko inne. Pogodzenie życia rodzinnego z zawodowym jest powyżej ich progu kompetencji.

I proszę bardzo, każdemu według potrzeb, jak chciał Władimir Iljicz Uljanow.

Tylko przestańmy dorabiać ideologię do faktów i darujmy sobie te patetyczne frazy „poświęciłam się rodzinie”. Nie, po prostu do roboty ci się iść nie chciało i jak ma cię kto utrzymywać, twoje prawo.

My kaczki, też mamy często dzieci, męża i coś tam do ogarnięcia poza zawodową orką. Tak naprawdę gotowanie obiadów i bieganie z odkurzaczem jest zajęciem mało skomplikowanym, zresztą nasze domy też same się nie sprzątają, a domownicy nie dokonują fotosyntezy. To czemu wy „się poświęcacie”, my odmachujemy kaczą łapą żeby mieć z głowy, bo to trywialne zajęcia.

A jeśli chodzi o wychowywanie dzieci, to z moich obserwacji wynika, że dzieci matek pracujących są bardziej samodzielne i ogarnięte, bo nie mają wyjścia. Mamusia nie przyleci do szkoły z zapomnianym strojem na w-f. Więc argumenty o wychowywaniu jako najważniejszym zadaniu matki, któremu najlepiej oddać się bez reszty, można o kant potłuc. Zrobiłam to, całe życie pracując, da się. I to nieźle.

Nasze kaczątka nie boją się wody i będą świetnie pływać.

A wasze kurczaki?